Aínda que xa vai alá media lectura da obra nova, os Tarabelos quérennos deixar agora as recensións de Acabadora, da autora sarda Michela Murgia. En mes e medio, cando estean de volta da súa viaxe á illa italiana, contarannos se se cruzaron con algúns destes personaxes polas rúas.
"A
novela ten unha trama moi interesante. pareceume moi intrigante o feito de non
desvelar moi pronto o labor da acabadora. Non obstante, o final non me gustou
demasiado, botei en falta algo que concluíse ben a historia".Marta
Rodríguez Villanueva
"Ao
principio o libro non engancha demasiado, pero cando se descobre o traballo da
tía, e deste modo se entende o título da obra, entón comeza a atraer. Así
é todo, o final é un pouco incompleto, xa que me gustaría que despois da morte
da acabadora se desen máis detalles da vida de María.”
Begoña
Vázquez Manteiga
“Acabadora
é un libro interesante, entretido e fácil de ler. Non é moi longo, polo que non
é canso e a lectura faise bastante amena. Tocante ao contido, a historia
deixa un baleiro que non se completa; gustaríame que houbese unha segunda parte
que aclarase algunhas cousas. Recomendaría
a lectura aos meus compañeiros, xa que me gustou bastante".
Andrea Vilela Vicente
“Este
libro non me agradou ao principio, pero a medida que pasaban os capítulos ía
enganchándome máis, sobre todo desde o capítulo no que se rebela o oficio da protagonista; e despois diso a obra xa colleu máis interese para min. Por
outro lado, pareceume unha historia atractiva, e desfrutei léndoa.”
Yago Castro Carballal
“Acabadora pareceume
un libro moi entretido, pero no momento en que xa pasei do capítulo catro,
posto que, a verdade, ao principio custoume entender quen eran os personaxes e
os seus respectivos familiares. Gustoume ese plot twist que temos de Bonaria,
xa que nun principio pensabamos algo da súa profesión totalmente distinto do
que realmente facía”.
Miguelángel Rivero Castillo
“Ler esta obra de Michela
Murgia foi unha experiencia un tanto diferente: nun primeiro momento non lle
puiden atopar o gusto ao libro, non me chegou a enganchar; mais isto cambiou co
descubrimento da relación entre o título e a verdade sobre a tía Bonaria, xa
que, ademais de coser vestidos, esta personaxe encárgase de acabar coa vida da
xente que está chegando ao seu final”.
Juan Ramón Villar Fernández
“Acabadora pareceume un
libro realmente entretido. Isto débese ao misterio que envolve toda a historia
de María e Bonaria. María, unha pequena que é adoptada por Bonaria, debido á
incapacidade da súa familia para asumir os gastos da crianza, comeza a sospeitar de súa
tía por culpa das saídas nocturnas. O misterio fai que non queiras parar de ler ata saber que é o que acontece, para descubrir que a tía Bonaria mata persoas.
Así trátase a problemática da eutanasia, un tema moi polémico, e o dereito a
unha morte digna.
Recoméndovos esta lectura
encarecidamente.”
Noela Mato López
“Murgia
conta a historia dunha muller e a súa relación cunha moza da que coida, en
Soreni, unha pequena vila de Sardeña. Bonaria, unha modista do lugar, adopta a
María, que é a cuarta filla dunha familia humilde, e que a descoida. A
súa nova vida transfórmase por completo, pero aparece unha sensación de
misterio con respecto á súa nova nai, debido ás estrañas saídas que realiza, os
silencios e temor dos demais ao cruzarse con ela. Aínda que vivía feliz e moi
querida por Bonaria, existía a realidade de que a adoptante, ademais de coser vestidos,
acababa coa vida das persoas moribundas.
Esta
trama parece moi envolvente grazas a todo o misterio que leva consigo, o que fai que
sexa unha lectura amena. Penso que, en parte, busca facer unha crítica a un
sistema que non permite certa prácticas que en ocasións son necesarias tanto
para persoas vivas como para aquelas que non terminan de irse da vida e non
teñen a posibilidade de facelo con dignidade.”
Fabiana
Núñez Moreira
“O
libro pareceume moi interesante e tremendamente entretido, xa que estás todo o
tempo intentando entender a historia, ata que, ao final, todo cobra sentido.
Gustoume,
en especial, que traten o tema da eutanasia, facendo saber que xa existía dende
hai tempo. Isto faite pensar moito, e reflexionar sobre o tema; e,
independentemente da túa opinión ao respecto, empatizas.”
Lucía
Maceira Lázara
